| 1 | Im September jedes Johr, geht in Derken ebbes vor, drunne uff de Worschtmarktwies, viel Geschunkel und Gekiss. Bei me gute Schoppe Wei, nirgends kann's so schää noch sei, dort herrscht Lewe viel un Frääd, Frohsinn, Lache, Luschtigkäät, unn des hört so lang net uff, bis de letschte Penning druff. Drum gehn mer all uff die Worschtmarktwies, weil's dort so gemietlich is, Musik un Danz un prima Worscht, Fässer voll Wei' for unser Dorscht, drum gehn mer all uff die Worschtmarktwies, weil die Mäd' dort gar so sieß, un do bleiben mer debei, bis die Nacht vorbei. |
| 2 | Frohnhof, Hochbenn, Proppelstää, un noch ann're Sorte mää, trinkt mer dort mit Hochgenuss, un dozu gebt's manscher Kuss. So e roti Mädcherschnut, kisst dort nochemol so gut, so was gut's for Herz un Hals, des geht's nor in uns'rer Palz! Wer noch selig dann vum Wei', määnt er is im Himmel drei'n. Drum gehn mer all..... |
| | 3 | Schubkarchständ in langer Reih, grosse Halle noch debei, un e Fass als wie e Haus, so viel sauft kää Mensch net aus. Krieht mer langsam dann en Suff, geht's die Achterbahn enuff, mit me Mädche weil mer dann, geht's bergab, sich halte kann, so geht's zu bis morjens als, uff em Worschtmarkt in de Palz. Drum gehn mer all..... |
| 4 | Is de Worschtmarkt dann vorbei, hat kää Mensch e Schpur vun Reu. Is de Beitel aach ganz leer, un de Kopp e bisje schwer, langsam wird mer wieder hell, doch vergesst mer net so schnell, träämt devun noch manche Nacht, was mer alles dort gemacht. Fräät sich schun uff nächste Johr, un den schääne Worschtmarktschor. Drum gehn mer all..... |
|