| 1 | Es dunklet frieh, duss isch es kalt,
da schtampfet d'Klâse dur de Wald,
im Mondschei leichtet hell d'r Schnee,
scho öfters hot m'r jetzt oin g'säh. |
| 2 | Se lueget iberall zua de Kind,
ob dia au brav ond friedle sind;
so loset huimle umenand,
e Ruete hand se in d'r Hand. |
| | 3 | Und sind dia brav und fleißig gwäe,
schenkt Niklaus Nüß und Epfel her,
isch aber ois a beser Drack,
däen schteckt d'r Rumpelklâs en Sack. |
|